ဟာသ (၅)

ခ်ဴခ်ာႏွင့္ ဂ်ဴတီရီပို႔

စခန္းတစ္ခုလံုး ေရွ႕တန္းထြက္ရသည္။ အေစာင့္ဆို၍ ဖ်ားေနသည့္ တပ္ေရးဗိုလ္ႀကီးႏွင့္ တပ္ၾကပ္ ခ်ဴခ်ာပဲ က်န္ခဲ့သည္။
“ သတိ၀ီရိယနဲ႔ေန၊ ကင္းကို ဂရုတစိုက္ေစာင့္၊ မနက္လင္းတာနဲ႔ အေျခအေနအားလံုး ငါ႔ဆီ ၀ိုင္ယာလက္နဲ႔ သတင္းပို႔ ”
“ ဟုတ္ ”
တပ္ရင္းမွဴး ေရွ႕တန္းထြက္သြားသည္။
ခ်ဴခ်ာ တစ္ညလံုး ကင္းေစာင့္ၿပီး မနက္ ေ၀လီေ၀လင္းမွာ တပ္ရင္းမွဴးဆီ သတင္းပို႔သည္။ တပ္ရင္းမွဴးက စေမးသည္။
“ ထူးျခားမႈ ရွိ- မရွိ ”
“ ရွိ။ ေခြးတစ္ေကာင္ေသ ”
“ ဘာေၾကာင့္… ”
“ ျမင္းသားစား…….. စားပိုးနင့္ ”
“ ဘယ္ကျမင္း…… ”
“ ၀န္တင္ျမင္း ”
“ ဘာေၾကာင့္ေသ….. ”
“ ေရလွည္းဆြဲ၊ ေျမာင္းထဲက်၊ ေျခက်ိဳး၊ ေရစည္ပိ ”
“ ေရ၊ ဘာလုပ္ဖို႔ ”
“ အိပ္ေဆာင္ - ၃ မီးေလာင္၊ မီးၿငိမ္းဖို႔ ေရသယ္ ”
တပ္ရင္းမွဴး အႀကီးအက်ယ္ ေဒါသ ထြက္သြားသည္။
“ ခ်ဴခ်ာ၊ မင္းတပ္ေရးဗိုလ္ႀကီးကို အေၾကာင္းမၾကားဘူးလား ”
“ ၾကားလို႔ မျဖစ္လို႔ပါ၊ တပ္ရင္းမွဴး ”
“ ဘာေၾကာင့္….”
“ တပ္ေရးဗိုလ္ႀကီး မီးထဲ ပါသြားလို႔ပါ ”



ခ်ဴခ်ာႏွင့္ စကား၀ွက္

တပ္သား ခ်ဴခ်ာ ယေန႔ည အထူးလံုၿခံဳေရး ကင္းတာ၀န္က်သည္။
“ ကင္းနားကို ဘယ္ေကာင္ပဲ ကပ္လာလာ၊ စကား၀ွက္ကိုေမး၊ မေျဖႏိုင္ရင္ ဘာမွ ေမးမေနနဲ႔ ပစ္သာခ်လိုက္၊ ဘာမွ ဂရုစိုက္စရာ မလိုဘူး၊ တပ္ရင္းမႈး ျဖစ္ေန ျဖစ္ေနကြာ၊ စကား၀ွက္ ေမးမရရင္ ပစ္သာခ်၊ ဒါအမိန္႔ပဲ ”
“ ဟုတ္ ”
ခ်ဴခ်ာ ကင္းရံုထဲ၀င္ၿပီး ဟန္က်ပန္က် ကင္းေစာင့္သည္။
ခဏေနေတာ့ တပ္စည္းနားမွာ လူရိပ္ေတြ႕သည္။
“ ရပ္… ဘယ္သူလဲ ”
“ ေဟ့….. ခ်ဴခ်ာ ငါပါကြ ”
“ ဘယ္ကငါလဲ ”
“ မင္းနဲ႔ တစ္ခန္းတည္းေနတဲ႔ အီဗန္ေနာ့ဗ္ေလကြာ၊ မင္းကလဲ ”
“ ဘာ အီဗန္ေနာ့ဗ္လဲ မလိုဘူး၊ စကား၀ွက္ေျပာ ”
“ လင္းယုန္ ”
“ မဟုတ္ဘူး၊ ၀ံပုေလြ၊ စကား၀ွက္ဘာလဲ ျပန္ေျပာ ”
“ ၀ံပုေလြ ”
“ ေအး… ဟုတ္ၿပီ၊ သြားေတာ့ ”